Autophaghy III is de derde titel in de gelijknamige reeks gewijd aan de verbinding en interactie tussen instrumenten en electronics, gekenmerkt door de uitbreiding van die instrumenten met trillingsspeakers of andere apparaten die het instrument in het midden van een feedbackloop plaatsen. [Autophagy I – [I am a recording instrument] schreef Andrea Mancianti voor percussie, elektrische gitaar, contrabas, baritonsax en electronics; Autophagy II is een compositie voor slagwerk, elektrische gitaar en electronics].
Autophagy III is enerzijds een permanente installatie, die tijdens de ganse duur van het festival bezocht kan worden. Op zaterdag en op zondag gaan Tom De Cock en Andrea Mancianti twee maal in dialoog met hun eigen installatie tijdens een performance.
In de installatie Autophagy III creëren 16 feedbackinstrumenten een spectraal-harmonisch landschap van harmonische drones die zich aan elkaars spectrum aanpassen. De instrumenten reageren op subtiele veranderingen in de ruimte, zoals die veroorzaakt door de aanwezigheid van publiek.
Framedrums en cymbalen worden aangestuurd door kleine transducers die de instrumenten tot speakers omvormen. Door middel van een microfoon stuurt de klank ervan op haar beurt een feedback-loop aan. Omdat het geluid van de instrumenten wordt teruggevoerd naar hun eigen klankkast, kan het oneindig in resonantie blijven. Een cruciaal aspect van deze door feedback versterkte instrumenten is de intrinsieke onvoorspelbaarheid die de versterking introduceert.
Autophaghy III is een concept van Tom De Cock, in coproductie met quietSpeaker (Andrea Mancianti, klank & Roberto Fusco, licht)
